Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
kompetencja — ż I, DCMs. kompetencjacji; lm D. kompetencjacji (kompetencjacyj) często w lm «zakres uprawnień, pełnomocnictw, zakres działania jakiejś instytucji lub spraw podlegających określonemu organowi itp.; zakres czyjejś wiedzy, umiejętności lub… … Słownik języka polskiego
otwór — 1. Coś stoi otworem «coś jest otwarte»: Benek nic nie odpowiedział, zmienił kilka haczykowatych drutów, coś zachrobotało i ciemna sień stanęła przed nimi otworem. Wpadli do środka, świecąc latarkami. M. Oramus, Święto. 2. Coś stoi przed kimś… … Słownik frazeologiczny
wejść — 1. Coś komuś weszło w krew, w nawyk, w nałóg «coś stało się czyimś przyzwyczajeniem, czyjąś naturą»: (...) w nawyk weszła im poobiednia drzemka. Roz bezp 1998. Był przekonany, że w pośpiechu, z jakim zmierzał w kierunku wczorajszej zabawnej… … Słownik frazeologiczny
wchodzić — 1. Coś komuś weszło w krew, w nawyk, w nałóg «coś stało się czyimś przyzwyczajeniem, czyjąś naturą»: (...) w nawyk weszła im poobiednia drzemka. Roz bezp 1998. Był przekonany, że w pośpiechu, z jakim zmierzał w kierunku wczorajszej zabawnej… … Słownik frazeologiczny
kompetentny — kompetentnyni, kompetentnyniejszy «mający określone kompetencje, uprawniony do działania, do wydawania decyzji; mający kwalifikacje do wypowiadania sądów, opinii, ocen; autorytatywny, miarodajny» Kompetentny sędzia. Kompetentny organ władzy.… … Słownik języka polskiego
konstytucja — ż I, DCMs. konstytucjacji; lm D. konstytucjacji (konstytucjacyj) 1. «ustawa zasadnicza określająca ogólne zasady ustroju politycznego i społeczno gospodarczego państwa, strukturę i kompetencje naczelnych organów władzy, podstawowe prawa i… … Słownik języka polskiego
niepodważalny — «taki, którego nie można podać w wątpliwość; pewny, niewzruszony» Niepodważalny dokument, dowód, fakt. Niepodważalna wiara. Niepodważalne prawdy, walory. Niepodważalne osiągnięcia, sukcesy, zasługi. Niepodważalne kompetencje, prawa … Słownik języka polskiego
porozgraniczać — dk I, porozgraniczaćam, porozgraniczaćasz, porozgraniczaćają, porozgraniczaćaj, porozgraniczaćał, porozgraniczaćany «o wielu: przeprowadzić linię graniczną między czymś a czymś; wytyczyć linię graniczną w wielu miejscach; rozgraniczyć wiele… … Słownik języka polskiego
uściślić — dk VIa, uściślićlę, uściślićlisz, uściślićlij, uściślićlił, uściślićlony uściślać ndk I, uściślićam, uściślićasz, uściślićają, uściślićaj, uściślićał, uściślićany «ściśle określić, oznaczyć, uczynić ścisłym, dokładnym» Uściślać pojęcia. Uściślić… … Słownik języka polskiego
wkroczyć — dk VIb, wkroczyćczę, wkroczyćczysz, wkrocz, wkroczyćczył wkraczać ndk I, wkroczyćam, wkroczyćasz, wkroczyćają, wkroczyćaj, wkroczyćał 1. «krocząc dostać się gdzieś, wejść, szczególnie: wejść wolno, uroczyście, poważnie» Delegacja wkroczyła do… … Słownik języka polskiego
